Alaska – Mexico per handbike? Michiel deed het!

Het nieuwe wereldrecord handbiken kwam er mede dankzij de steun van het Fonds Emilie Leus en het Fonds Jan Filliers, beide Fondsen beheerd door de Koning Boudewijnstichting. Hoe dat komt? Wel…

Tien jaar geleden was avonturier en fervent reiziger Michiel Desmet slachtoffer van een busongeval in Thailand. Hij was vanaf die dag verlamd vanaf de onderrug en zou een aantal jaren in een rolstoel doorbrengen. Al snel besloot hij zich niet langer te focussen op de nadelen van de beperkingen, maar te zoeken naar manieren om zijn wereld zo groot mogelijk te houden, letterlijk en figuurlijk. “Een rolstoel,” zo zegt hij,” beperkt je wereld op velerlei manieren. En dat wou ik niet langer.”

Na heel wat jaren zware revalidatie, kon hij weer voorzichtig stappen. Een van de grote motivaties bij het doorbijten, was het plan om het wereldrecord handbiken te verbreken. Starten in Anchorage en dan door tot in Los Angeles. Met o.a. de steun van beide Fondsen, kocht hij het nodige materiaal en boekte hij zijn ticket naar Alaska om samen met een vriendin het wereldrecord te verbeteren.

Eens onderweg, werd het snel duidelijk dat Los Angeles niet de eindbestemming zou worden. Het leven onderweg, de verhalen van de mensen, de hulpvaardigheid, de schoonheid van de natuur, … Voor Michiel mocht het nog langer duren. De zware beklimmingen, de miljoenen muggen die in wolken rond hen hingen, de beren die ze geregeld tegenkwamen, de beklimmingen, het weer en de technische problemen… Het hield hen allemaal niet tegen. Zo komt het dat ze na zes maanden in La Paz, Baja California belandden. 8.559 kilometer verder… met een handbike. Een verbetering van het wereldrecord met meer dan 3.000 kilometer.

“De nieuwsgierigheid naar de verschillende culturen, de veranderende natuur en de warmte van de mensen, het hield me altijd weer recht op momenten dat het moeilijk was.”

Michiel vertelt over zwermen muggen die de tent verduisteren, beren die op de picknicktafel staan op een paar meter van de tent, de zoektocht naar water. Met veel liefde vertelt hij over hoe mensen hen spontaan eten en drank brengen, hen onderdak en een warme douche aanbieden. Van in het Hoge Noorden tot in het warme Centraal-Amerika. Van een bad in de koude rivier over een villa in Santa Barbara tot een hut in Mexico. Ze kwamen het allemaal tegen op hun tocht.

“Ik deed het uiteraard ook voor mezelf, omdat ik wil blijven reizen. Maar ik wil ook andere mensen met een beperking inspireren. Je wereld hoeft niet klein te worden na een ongeval.” Het is duidelijk dat Michiel een man met een missie is. Hij stelde vast dat er online heel weinig te vinden is over reizen met een handbike en alles wat daar van specifieke vereisten bij komt kijken. Het was, en is, voor hem dan ook een evidentie dat hij zijn ervaringen deelt. Op zijn YouTube kanaal Handbike Packing vertelt hij over zijn wereldrecord, van start tot einde. Ook op Facebook en Instagram kan je hem onder dezelfde naam vinden.

Deze reis heeft hem veranderd, dat had hij ook wel verwacht. Waar hij al heel wat jaren een fervent reiziger was, ligt voor hem de nadruk nu nog meer op connectie maken met mensen tijdens het reizen. Echte verbindingen tussen mensen van over de hele wereld. En die drang probeert hij ook in het dagdagelijkse leven door te trekken. Hij wil ook blijven zoeken naar een manier om zo ecologisch mogelijk te reizen. Je hebt om avonturen te beleven niet altijd een verbrandingsmotor nodig.

“De enige motor die ik draaiende moest houden, was ikzelf. Daarvoor moest ik wel heel veel eten op sommige dagen! Eten dat we soms voor meerdere dagen moesten meesleuren.’

Zijn reishonger is nog niet gestild. Integendeel, Michiel staat bijna vertrekkensklaar om nog een wereldrecord aan te vallen. Vanop zeeniveau met de handbike naar 5.880 meter hoogte… Daarvoor vliegt hij binnen enkele weken naar India om daar, met een internationaal gezelschap, ook dit wereldrecord te verpulveren. En opnieuw krijgt hij steun van het Fonds Emilie Leus.

Twee maanden geeft hij zichzelf voor dit avontuur. Al hoopt hij sneller boven te staan op de Umling La pas, de hoogst berijdbare weg ter wereld. “Ik kijk nu al uit naar de afdaling na al die weken klimmen!”

Opnieuw een uitdaging voor hem, zijn handbike en alle andere materiaal. Trots dat we met de Koning Boudewijnstichting mee deze droom mochten en mogen verwezenlijken, zijn we klaar om ook dit avontuur van nabij te volgen!  Michiel toont aan dat een ongeluk niet het einde hoeft te zijn, dat je van rolstoel tot rolmodel kunt evolueren en impact kan hebben op zovele anderen. Michiel geeft anderen hoop dat je na een ongeluk ook nog zin in het leven krijgt … en dat ondersteunt de stichting met veel plezier.

Het Fonds Emilie Leus

Het Fonds verleent steun aan jonge verkeersslachtoffers. Emilie Leus verloor het leven in een tragisch verkeersongeval, te wijten aan het roekeloze rijgedrag van een jonge, onervaren bestuurder die na een nachtje uitgaan, overmoedig door overmatig alcoholverbruik te snel reed en de controle over het stuur verloor … Voor de ouders van Emilie betekent het veel om de herinnering aan Emilie levend te houden, dit willen ze realiseren via het Fonds “Emilie Leus”.

Het Fonds Jan Filliers

Het Fonds heeft gedurende tien jaar personen gesteund in Vlaanderen die een blijvend letsel overgehouden hebben ten gevolge van een ongeval. De steun was vooral gericht op de persoonlijke ontwikkeling. Het Fonds Jan Filliers kijkt terug op 46 ondersteunde projecten. Elk project werd aangevraagd door slachtoffers van een (verkeers)ongeval. Het Fonds gaf hen een financiële en vooral mentale steun zodat zij hun leven op een positieve manier terug op de rails konden brengen. Het gezin van Jan Filliers heeft besloten om de bladzijde om te draaien en besloten de werking van het Fonds Jan Filliers na tien mooie jaren af te sluiten.