Verhaal leraarskamer
Verhaal

De leraarskamers van Knack geven leerkrachten een stem

2024

De leraarskamers van Knack geven leerkrachten een stem

Onderwijs gaat ons allemaal aan. En we hebben er allemaal een mening over. In de media komen allerlei experten aan het woord als het over onderwijs gaat. Maar een stem die vaak ontbreekt in het publiek debat, is die van de leerkracht. “De Leraarskamer van Knack” bracht daar verandering in. Met de steun van de Koning Boudewijnstichting kon Knack de Vlaamse Leraarskamer uitbreiden naar een provinciale werking.

Trudo Herman was een enthousiaste deelnemer aan de eerste editie van de leraarskamer, in 2022-2023. Intussen ging hij op pensioen, na een loopbaan van 42 jaar als leraar lager onderwijs in wat nu de Vrije Centrumschool in Roeselare is. Trudo zet mee zijn schouders onder deze eerste uitgebreide editie. “Als leerkracht is het niet evident om gehoord te worden. Je kan je mening uiten bij collega’s of de directie. Maar veel verder kom je vaak niet. Daarom deed ik mee aan de Leraarskamer. Nu zijn er dankzij de steun van de Koning Boudewijnstichting vijf leraarskamers, vijf keer zoveel deelnemers dus.”

Het succes van de laatste oproep was overweldigend. Ruim 500 leerkrachten boden zich aan voor een provinciale leraarskamer. “Een van mijn eerste taken was helpen bij de selectie,” zegt Trudo. “Niet eenvoudig hoor, met meer dan 500 kandidaten. We hebben de groep zo divers mogelijk gemaakt: er zijn deelnemers uit elk onderwijstype en elk onderwijsniveau, we hielden rekening met bv. leeftijd, locatie, …”.

Een van de deelnemers aan de Oost-Vlaamse leraarskamer is Yves Remue. Hij geeft les in Tectura in Merelbeke, in het studiegebied bouw. “Ik vind het heel belangrijk dat een leerkracht uit het beroepsonderwijs aan het woord komt. Die groep hoor je vaak niet.” Trudo vindt het belangrijk dat dankzij de Leraarskamers de leerkrachten zelf gehoord worden. “Pedagogen, psychologen, wetenschappers… hen hoor je vaak over onderwijs. Dat moet je volgens mij aanvullen met wie het beroep van leerkracht echt in de vingers heeft, wie dag in dag uit voor de klas staat.”

Ook Kirsten Bertels, leerkracht Engels en Italiaans in Sint-Donatus Secundair Merchtem is blij met haar plaats in de Leraarskamer in Vlaams-Brabant & Brussel. “Ik heb niet getwijfeld toen ik de oproep las. Ik heb graag contact met leerkrachten van andere scholen, andere onderwijsniveaus, andere vakken. Ik leer daar veel uit, voor mij is dat een vorm van professionalisering.”

Tijdens de eerste bijeenkomst kregen alle vijf de groepen als thema ouderbetrokkenheid voorgeschoteld. Wat ze daarover te zeggen hebben, kwam uitgebreid aan bod in vijf artikels op Knack.be, verslagen op Instagram en een uitgebreide reportage in Knack. “Dat was direct een stevig thema,” zegt Kirsten. “Sommige ouders die dat lezen, zullen misschien “oei” denken. De moderator pakte het echt goed aan. Die had allemaal stereotiepe quotes rond ouders voorbereid. Dat weekte natuurlijk direct reacties los bij iedereen. Hij zorgde er ook voor dat iedereen aan bod kwam. De foto’s tonen echt hoe het was: leuk, gezellig en we hebben veel gelachen. Tegelijk was het een stevig en goed gesprek.”

In de loop van het schooljaar staan drie zulke bijeenkomsten gepland, telkens rond een ander thema. In het verleden konden de deelnemende leerkrachten hun zeg doen over o.a. de lengte van de zomervakantie, de zin en onzin van schoolboeken, hun impact op leerlingen, … “Sommige onderwerpen zijn meer beladen dan andere,” zegt Trudo, “denk maar aan niveaudalingen in het onderwijs, planlast of alle mogelijke maatschappelijke problemen waar leerkrachten mee te maken krijgen.”

Kirsten zou graag eens van gedachten wisselen over leerwinst. “Als leerkracht ben je echt blij als je leerlingen het goed doen, maar hoe kan je hen net dat ietsje meer motiveren? Hoe kan je ervoor zorgen dat wie iets goed kan daar nog beter in wordt? En dan heb ik het echt niet alleen over cognitief sterkere leerlingen.” Yves is dan weer nieuwsgierig naar de mening van de andere leerkrachten over de budgetten in het onderwijs. “Leerkrachten in het kleuteronderwijs gaan zelf hun knutselmateriaal kopen. Ik neem regelmatig mijn eigen gereedschap mee naar school, om mijn leerlingen met goed materiaal te leren werken. Maar eigenlijk kan dat niet de bedoeling zijn.”

Maar deelnemen aan de Leraarskamers blijft niet beperkt tot je stem laten horen tijdens drie samenkomsten per jaar. Knack laat hen doorheen het hele jaar aan het woord in artikels over onderwijsgerelateerde onderwerpen. Soms mogen ze via e-mail hun mening geven, soms via een meer uitgebreid interview. Of ze schrijven een opiniestuk, zoals Trudo enkele keren deed. “Ik kreeg een vraag over een onkostenvergoeding bij stages”, zegt Yves,“ Mijn mening daarover is heel uitgesproken. Die heb ik dan ook heel snel en duidelijk op mail gezet. En die is meegenomen in een artikel.”

“Ik vind het heel belangrijk dat een leerkracht uit het beroepsonderwijs aan het woord komt. Die groep hoor je vaak niet.”
Yves Remue
Leerkracht in Tectura in Merelbeke

De eerste ervaringen met de provinciale Leraarskamers zijn positief, de deelnemers zijn in elk geval enthousiast. En ze zijn nieuwsgierig naar het vervolg. Welke vragen ze nog voorgeschoteld zullen krijgen, zal te lezen zijn in Knack. En goed nieuws voor leerkrachten die ook hun stem willen laten horen: in 2025 wordt de site van de Leraarskamer interactief.

De foto’s van de samenkomsten van de Leraarskamers van Knack worden gemaakt door Sander Van Damme, Helena Verfaillie en Jonathan Verschaeve, drie veelbelovende fotografiestudenten van het KASK & Conservatorium in Gent. Ze krijgen zo de kans om ervaring op te doen als persfotograaf.

Andere verhalen
Engagement dat inspireert!

Textielkunst als tastbaar pad naar herinneringen en emoties

Gezondheid

“Tijdens de eerste bijeenkomst hebben we vooral de levensverhalen ontdekt van de bewoners. Vandaaruit bedachten we samen hoe een kledingstuk voor hen herinneringen of emoties kan losmaken. Er bestaan al voelschorten voor mensen met dementie, maar dat zijn standaardproducten. Wij maakten samen heel persoonlijke stuks, dat geeft nog meer diepgang. We hebben allebei een achtergrond als ontwerper, dus we vertalen de ideeën naar het textiel. Maar de mantelzorgers voeren ze mee uit.”
Elisabeth Claes en Harald Ligtvoet
MoMu

Hoezo, een doos? Het woonzorgcentrum als podium

Gezondheid

“De erkenning die het oplevert, is ook heel belangrijk. Je krijgt weer aanzien voor iets wat je gedaan hebt. Op een voorstelling of vernissage je werk bewonderd zien, jezelf in beeld zien, of ergens een award in ontvangst nemen… dan zie je mensen opfleuren"
Kurt Parmentier
hoofdverpleger wzc De Liberteyt

Visuele handicap en klimmen: wanneer een Bluetooth-hoofdtelefoon jouw blik verruimt

Sociale rechtvaardigheid en armoede

"Het zien van een slechtziende of blinde persoon die zijn route beklimt, zoals elke andere persoon, maakt indruk. Met een Bluetooth-hoofdtelefoon onderscheidt men hen niet meer van een andere klimmer."
Damien Dusart
Hoofd van de klimschool Maniak