Villa 24, waar dak- en thuisloze personen weer kunnen thuiskomen

Onlangs opende Villa 24 haar deuren in een buitenwijk van Namen dankzij de steun van Fonds La Rainette, dat wordt beheerd door de Koning Boudewijnstichting. Dit unieke huisvestingsproject is maar één van de vele begeleidingsmogelijkheden voor dak- en thuisloze personen in de stad aan de Maas. Bewoners krijgen er niet alleen een dak boven hun hoofd, maar ervaren er ook rust en veiligheid. Dat zorgt voor een beter psychologisch welzijn en dus sociale re-integratie op lange termijn. 

Didier, Luc en Dylan zijn drie alleenstaande mannen die sinds een paar maanden een unieke woning delen in Saint-Marc, aan de groene rand van Namen. Nochtans lijkt het huis op het eerste zicht perfect te passen bij de andere vrijstaande villa's in dit welgestelde dorp. In de verte zie je het dak van een boerderij. De tuin loopt over in uitgestrekte weiden waar binnenkort weer koeien lopen te grazen. Vanuit de inkomhal loop je door naar een woonkamer met opvallend veel lichtinval. 

Pas wanneer je met de bewoners praat, merk je hoe bijzonder deze plek eigenlijk wel niet is. Didier, Luc en Dylan hebben het maandenlang moeilijk gehad. Op straat leven in Namen. De verwoede zoektocht naar een slaapplek, elke nacht opnieuw, soms in een smerig kraakpand of in een hostel, dan weer op de betonnen vloer van een parkeergarage in de stad. Een hard leven, eentje in permanente onzekerheid ook, waarin ze nog maar moeilijk een toekomst voor zich zagen. En dat terwijl er allerhande verslavingen op de loer liggen.

Doorgaan met het leven 

Sinds eind 2024 wonen ze in alle rust in Villa 24. Ver weg van de stad en haar verleidingen. In ruil voor een bescheiden huur in verhouding tot hun financiële draagkracht stelde het Relais Social Urbain Namurois hen deze villa met vier slaapkamers en een studio ter beschikking. 

Voor deze overgangswoning kon men rekenen op de steun van Fonds La Rainette, dat wordt beheerd door de Koning Boudewijnstichting. Na zijn pensioen besloten een industrieel en zijn echtgenote om een aanzienlijk bedrag aan dit Fonds te schenken. Dat bleek genoeg te zijn om deze villa in Saint-Marc te kopen, en snel zullen er nog andere volgen in Verviers, Visé, Luik, Charleroi, Brussel ... "We willen jongeren vooruithelpen die niet het geluk hadden om in een goede omgeving op te groeien", legt het echtpaar uit. "Dankzij privébijdragen aan Fonds La Rainette hoeven we geen rekening te houden met afschrijvingen. Daardoor kunnen we onze huurders een redelijke huurprijs vragen", voegt Olivier Hissette, coördinator van het Relais Social Urbain Namurois, daar nog aan toe.

Volgens de daklozentelling die op initiatief van de Koning Boudewijnstichting eind 2021 plaats vond, hebben 1.146 mensen in Namen geen onderdak of woning. Didier, Luc en Dylan, en binnenkort nog een vierde bewoner, kunnen in dit huis komen wonen omdat ze het zagen zitten om in kleine gemeenschap te leven en omdat ze (nog) niet klaar waren om alleen te gaan wonen. Volgens de Housing First- logica is veilige en stabiele huisvesting absoluut noodzakelijk voor psychosociale re-integratie. 

De teams van FISSA (ook een partner van het project), Housing First en de coach voor sociale integratie komen één keer per week langs om het samenleven in goede banen te leiden en om de bewoners individueel bij te staan. "Villa 24 (vernoemd naar het huisnummer) is een solidariteitsproject op maat dat de nodige ondersteuning biedt", benadrukt de psycholoog van FISSA.

De huurders stabiliteit bieden: dat was de slagzin tijdens de inhuldiging van het pand, die zorgvuldig (en met veel trots!) werd georganiseerd door de eerste drie bewoners. Daarom stelden de huurders, met de steun van de teams ter plaatse, zelfs enkele regels op om 'goed te kunnen samenleven'.

"Ik ben niet meer dezelfde"

Dylan (23) groeide op in een gebroken gezin waarmee hij geen contact meer heeft. Hij leidt ons rond. "Sinds ik hier woon, zitten er allerlei projecten in mijn hoofd. Ik wil weg uit Namen, stoppen met cannabis* en werk vinden of een opleiding volgen. Het contact met mijn ouders misschien herstellen. Ik mis mijn moeder ..." Didier heeft dan weer ontdekt hoe leuk hij het vindt om door het dorp en de omliggende bossen te wandelen. Hij voelt zich goed, weg van de drukte en de deals in het centrum van de stad. Oudste bewoner Luc geniet dan weer met volle teugen van de rust, zonder de constante stress en spanningen die een leven op de straat met zich meebrengt. "Vroeger sprak ik maar met één iemand: mijn sociaal assistent. Ik had geen toekomst. Hier voel ik me niet langer dakloos, maar wel iemand die een leven voor zich heeft."

Ieder van hen zal hier een paar weken, maanden of zelfs langer verblijven. Ze krijgen alle tijd en ondersteuning die ze nodig hebben om weer recht te krabbelen en om met de juiste hulp een toekomst uit te stippelen.

*Het gebruik van verslavende middelen is verboden in de gemeenschappelijke ruimtes van Villa 24.